Соңғы кезде көлігіне «Темеш», қалпағына «Қарпық» деп жазып алғыш мақтаншақтар көбейіп кетті.
Иә, мақтанатын өзі ешбір тірлік жасай алмаған адам осылай руын бетперде ететіні бар. Бұл – руымен мақтану емес. Руының абыройын күйттесе, Арғын арасынан алаяқ шықпас еді. Найман жұрты ішкішін өзі-ақ түзеп алар еді. Дулат сұғанақтың қолын өзі шабар еді. Яғни, руының атауын көлігіне жабыстыру – жай қырт тірлік. Осы арада «рушылдық» деген қалшылдаған ұғымды, «руластық» деген қылшылдаған жас, жасамыс атауға ауыстыру керек шығар? Рушылдық – бөлінудің көрінісі. Ал руластық – бірігудің басы. Қош, сонымен не істеу керек?
Әлгінде айтқан корейдің радикалды саясатын қазақ арасына ендіру керек. Найман әскери көлік-жараққа маманданса, Дулат халықаралық саудаға әбден бейім социумға айналып кетуі керек. Осыдан кейін белгілі рудың өкілдерінің күшімен пайда болған концерн, корпорациялар да өмірге кеп қалар?.. Қысқасы, ұлт бойындағы кез келген кемшілікті кеңшілікке, кертартпалықты ерекшелікке айналдыруға болады. Тек жолын табу керек.
Айтпақшы, ел көп мақтаған жапон да рушылдығының арқасында өркендеген.
