×××××××
***
Күз. Көңіл-күй
Тәуелсіздік көшесінің тұрғыны
Бір күнінен айнымайтын бір күні,
Жап-жас көше сыпырушы – ол, үлгілі.
Басыбайлы пәтері жоқ демесең,
«Тәуелсіздік» көшесінің тұрғыны.
Тұрмысы әлі жатса-дағы келіспей,
Астанаға кеп қалғаны – жеңістей.
«Тәуелсіздік» көшесіне түкірген
Шенділерді ұнатпайды ол іштей.
Күйттегені – жаздың қамы, қыс қамы,
Жо-жоқ, батыр аулақ ойдан ұшқары –
Күл-қоқыстан арылса екен Астана,
Содан кейін күллі Қазақстаны…
Одан басқа жоқ болғасын сенері,
Отанына қолдан келер көмегі –
Астанасын, сосын байтақ даласын
Сыпыртқы алып, тазартқысы келеді.
Өзгелерге кетіп жатқан есесін
Түгендесе әкеп әке-шешесін,
Елордаға мықтап қағып қазығын
Жарқыратып «Тәуелсіздік» көшесін.
Бетіне айтып, келмесе де дұшпан боп,
Біледі анық, айналада іштар көп.
Шырт ұйқыдан оянады кей түні:
«Менің елім!», «Біздің Қазақстан…» деп.
Тұрмысы әлі жатса-дағы келіспей,
Астанаға кеп қалғаны – жеңістей.
«Тәуелсіздік» көшесіне түкірген
Бай-бағыланды ұнатпайды ол іштей.
Ұлы қазақ даласына мұрагер
Сезінгесін қамықпайды сірә да, ер.
Жалаңаяқ. Айбынды Астанасының
«Тәуелсіздік» көшесінде тұрады ол…
